18 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικες ερωτησούλες...


Εδώ και κάτι μερούλες έμαθα από το πολύ αγαπητό ιστολόγιο Woman in Blogs ότι έχω ένα χριστουγεννιάτικο παιχνιδοβραβειάκι! Την ευχαριστώ πάρα πολύ που σκέφτηκε τα βηματάκια μου! Της εύχομαι ο,τι καλύτερο για τις γιορτές! Αγάπη, υγεία, ευτυχία να είναι πάντα οδηγοί και συνοδοιπόροι στη ζωή της!
 Το παιχνιδο-βραβειάκι έχει 4 ερωτήσεις!
Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη!
©Η πιο όμορφη χριστουγεννιάτικη ανάμνηση:
 Θυμάμαι όταν ήμουν 4 χρονών την ημέρα των Χριστουγέννων ήμασταν συγκεντρωμένοι στο σπίτι όλοι μαζί. Τρώγαμε, παίζαμε, γελούσαμε, πειράζαμε ο ένας τον άλλο! Μετά βάζαμε και μουσική με διάφορα τραγούδια και χορεύαμε όλοι μαζί! Είναι όμορφη ανάμνηση γιατί πάντα μου άρεζε αυτό το «όλοι μαζί»! Και όταν είναι κανείς μοναχοπαίδι το καταλαβαίνει καλύτερα! ;)

©Αγαπημένο ελληνικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι:

©Το δώρο που θα ήθελα για τα φετινά Χριστούγεννα:
Αν αναφερόμαστε σε κάτι απτό, θα ήθελα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι!
Αν αναφερόμαστε σε κάτι άυλο θα ήθελα μπόλικη δόση υπομονής και αντοχής μαζί με αγάπη και ειρήνη!

©Ευχή για το 2014:
Πολλή αγάπη, κατανόηση και αλληλεγγύη για όλους τους ανθρώπους!!!


Τώρα, θα δώσω το ωραίο τούτο παιχνιδάκι με τις χριστουγεννιάτικες ερωτησούλες στα παρακάτω 2 ιστολόγια!

&

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πάρα πολύ που περνάτε και αφήνετε τα ίχνη σας!
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!
                                             

Lia@




15 Δεκεμβρίου 2013

Love...


                                                  [Sundays at Tiffany's (2010movie)]


...θα υπάρχει και για μένα ένας άγγελος! ε;
μπορεί όχι τόσο τόσο όμορφος όσο αυτός, αλλά να είναι τόσο καλός όσο εκείνος!
...
Υπάρχει αληθινή αγάπη;
κι αν δεν υπάρχει, τότε τι κάνουμε;;
κι αν ακόμη υπάρχει, θα τη συναντήσουμε ποτέ;;
μάλλον θα πεθάνω με την ελπίδα (ότι κάποτε θα την συναντήσω)!


Lia@



12 Δεκεμβρίου 2013

Perfect...Dolls



ελπίζω να πιάσαμε το μήνυμα!

Who is perfect λοιπόν...;;





Αγάπη και Βοήθεια





ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΑΙΜΑ.







Συνάνθρωπος που νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στο ΓΝΝΘΑ Σωτηρία
χρειάζεται επειγόντως αίμα. Κάνουμε έκκληση για βοήθεια. 

Παρακαλούμε όσοι μπορείτε να βοηθήσετε.

Επικοινωνήστε στο  6975885691


Πηγή: Οσία Ευχή

7 Δεκεμβρίου 2013

...


Σε ενοχλεί κάτι;; 
     Έχεις κάποιο πρόβλημα;;


...δεν σου αρέσουν τα φρούτα ή τα λαχανικά;;


















          εκείνοι δεν έχουν επιλογές...!




...είσαι σε δίαιτα;;























                                            εκείνοι πεθαίνουν από αυτήν!
                       





















σε ενοχλεί που ανακατεύονται οι γονείς σου στην ζωή σου;;























                      Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν γονείς..!
                           


...βαριέσαι να παίζεις όλο με τα ίδια παιχνίδια;;
















                                                     Εκείνοι δεν έχουν ποικιλία..!                                                      



Σε ενοχλεί που πρέπει να κοιμάσαι νωρίς;;

















Αυτοί προτιμούν να μην ξυπνήσουν...
                                                                 
















Συνεχίζεις να πιστεύεις ότι έχεις πολλά προβλήματα;;;


Άγνωστη πηγή


Paradise...


~dream of Paradise..!!!!!

5 Δεκεμβρίου 2013

Μια ιστορία κάποια Χριστούγεννα…



Όταν είσαι ακόμη μωρό, μέσα στην κούνια σου φασκιωμένο, νιώθεις μια ασφάλεια και μια σιγουριά και αν ακόμη κάτι σε ενοχλήσει  και δεν αισθανθείς καλά, βάζεις τα κλάματα και αμέσως  έρχεται η μάνα σου και σε παίρνει αγκαλιά και ησυχάζεις! Γιατί νιώθεις τη φροντίδα και τη στοργή της να σε σκεπάζει!
Αισθάνεσαι και νιώθεις πράγματα ακόμη και όταν ήσουν μέσα στην κοιλίτσα της για 9 μήνες!
Ο μπαμπάς μου αγαπάει τη μαμά μου, άσχετα αν δεν τις το δείχνει πολλές φορές! Όχι, είναι καλός ο μπαμπάς μου!
Σήμερα γύρισε από τη δουλειά αρκετά θυμωμένος! Τώρα τελευταία δηλ. συνέχεια αυτή τη διάθεση έχει όταν επιστρέφει στο σπίτι, σαν κάτι να τον ενοχλεί.
Κάθετε για λίγο και έπειτα ξαναφεύγει και έρχεται τα ξημερώματα. Η μαμά μου στενοχωριέται πολύ και ανησυχεί, και ‘γω την καταλαβαίνω! Νιώθω την καρδούλα της όταν χτυπάει γρήγορα από αγωνία για τον μπαμπά μου να μην του συμβεί τίποτε κακό εκεί πέρα που τριγυρνάει.
Χθες γύρισε πιωμένος  και έγινε φασαρία στο σπίτι. Εγώ τρόμαξα πολύ!
-Που ήσουν..;
-Όπου θέλω! Λογαριασμό θα σου δώσω; Δεν κατάλαβα! Επειδή σε βρήκαμε και σε πήραμε από το ψωριάρικο χωριό σου και σε παντρευτήκαμε θα μας τη βγεις και από πάνω…!
-…
-Κοιτά εκεί η Μαίρη…, να μας κάνει ερωτήσεις και υποδείξεις για το πώς θα ζήσουμε τη ζωή μας..!
-Είμαστε οικογένεια! Έχουμε και ένα παιδί.., το ξέχασες..;!
-Το οποίο εσύ ήθελες να γεννήσεις. Ήξερες από την αρχή ότι εγώ ήμουν αντίθετός με αυτή την απόφαση!
-Μα γιατί να μην γεννήσω το παιδί μας! Είναι καρπός της αγάπης μας! Εσύ έλεγες πως με αγαπούσες! Παντρευτήκαμε και μετά μάθαμε πως είμαι έγκυος! Άλλοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά και παρακαλούν το Θεό νύχτα-μέρα για να τους δώσει ένα αγγελουδάκι! Κι εμένα που μου το έδωσε θα το πετάξω..;!
-Εμένα δεν θα μου αντιμιλήσεις ποτέ ξανά! Είμαι ο άντρας του σπιτιού και οι αποφάσεις μου και το πώς θα ζήσω και τι θα κάνω είναι δικός μου λογαριασμός και είναι νόμος!
Ξαφνικά ακούστηκε ένα δυνατό χτύπημα και έπειτα ένα κλάμα!
Ήταν η μαμά που ξέσπασε σε αναφιλητά όταν την χτύπησε ο μπαμπάς μου δυνατά στο πρόσωπο!
Τις επόμενες μέρες τα πράγματα γίνονταν όλο και πιο δύσκολα…
Ο μπαμπάς μου συνέχισε να λείπει τα βράδια από το σπίτι, να γυρνάει μέθυσος και να ξυλοκοπάει άγρια τη μαμά μου! γιατί άμα γίνει η αρχή, έπειτα δεν σταματάει…
Όλα τα καταλάβαινα!...
Παραμονή Χριστουγέννων. Όλα στολισμένα! Ο κόσμος στους δρόμους χάζευε τις βιτρίνες και τα λαμπιόνια,  που παράδοξα, ήταν πιο φωτεινά από τις ψυχές τους.
Όλα γιορτινά, όλα χαρούμενα, γεννιέται ο Μεσσίας, ο Χριστός, χαρά μεγάλη σε όλη την οικουμένη!
Η μητέρα στο σπίτι ολοκλήρωνε τις ετοιμασίες. Ο πατέρας απών!
Κάποια στιγμή ακούγονται δυνατά γέλια και φωνές κοντά στην είσοδο της πολυκατοικίας. Η μία φωνή ήταν γνώριμη, η άλλη; Η μητέρα βγήκε έξω στο μπαλκόνι για να δει ποιος μπορεί να ήταν. Είδε τον μπαμπά να μιλάει και να αγκαλιάζει τρυφερά μία άλλη γυναίκα! 
 Πάγωσε!
Δεν μπορούσε να καταλάβει αν έβλεπε εφιάλτη ή αν ήταν πραγματικότητα! Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά, το ένιωθα! Τα μάτια της, χωρίς να το θέλει, άρχισαν να βουρκώνουν! Γέμιζαν με δάκρυα, δάκρυα που μέσα τους είχαν όλες τις αναμνήσεις του παρελθόντος, από την ημέρα της γνωριμίας τους, από το γάμο τους, τις υποσχέσεις αιώνιας αγάπης, πίστης και σεβασμού, μέχρι τώρα, τη στιγμή που είδε τον άνδρα της να είναι αγκαλιά με μία άλλη, μία ξένη…!
Ένιωσε ξαφνικά μία ζάλη και κάθισε γρήγορα στην καρέκλα. Ακούμπησε το κεφάλι της πίσω στον τοίχο κι έκλεισε τα μάτια. Ήθελε πάση θυσία να διαγράψει την εικόνα που είχε καρφωθεί στην μνήμη της σαν να μην είχε συμβεί ποτέ!
Άκουσε κλειδιά στην πόρτα! Πήρε μία βαθιά ανάσα και σηκώθηκε. Προχώρησε προς
το διάδρομο και έπειτα κατευθύνθηκε προς το σαλόνι. Εκεί αντίκρισε τον άνδρα της. Μόλις είχε μπει στο σπίτι. Ήταν ενοχλημένος από την παρουσία της, σα να του έφταιγε το γεγονός ότι ήταν εκεί, στο σπίτι τους. Ίσως θα προτιμούσε να ήταν ακόμη μαζί με εκείνη την «κυρία». Δεν του αποκρίθηκε, τον κοίταξε απλά, και έπειτα γύρισε την πλάτη της για να κατευθυνθεί προς την κουζίνα.
-Γιατί με κοίταξες έτσι; Τι έγινε; δεν σου αρέσει κάτι πάνω μου..;
-Κοίταξα για να σιγουρευτώ αν είσαι εσύ ο άνθρωπος που παντρεύτηκα. Αφού δεν αναγνώρισα στο πρόσωπό σου εκείνο τον άνθρωπο που γνώρισα και αγάπησα…
- Τι λες;; Έχεις τρελαθεί;; Πως τολμάς;;

(-Μαμά…, μ’ ακούς;)
Μόνο ένας δυνατός κρότος ακούστηκε και μετά σιωπή!...
Ένα απαλό φως ουράνιο πλημμύρισε το δωμάτιο και σκέπασε το κορμάκι της κοπέλας! Μετά χάθηκε, και μαζί του και αυτή!
Δυο αστεράκια τώρα έλαμπαν στον ουρανό φωτεινότερα από τ’ άλλα…
Kαι κάπου εκεί έξω τώρα ξημέρωναν Χριστούγεννα…!

 Lia@

Η ιστορία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα με κάποια στοιχεία μυθοπλασίας.

1 Δεκεμβρίου 2013

Safe...



















the house next door makes me sad.
Both man and wife rise early and
go to work.
They arrive home in early evening.
They have a young boy and a girl.
by 9 p.m. all the lights in the house
are out.
the next morning both man and 
wife rise early again and go to work.
they return in early evening.
By 9 p.m. all the lights are 
out.
the house next door makes me
sad.
the people are nice people, I
like them.
but I feel them drowning.
and I can’t save them.
they are surviving.
they are not
homeless.
but the price is
terrible.
Sometimes during the day
I will look at the house
and the house will look at me
and the house will weep, 
yes,it does, I feel it.

Charles Bukowski

25 Νοεμβρίου 2013

Το ταξίδι των μολυβιών...

Ξεκίνησα από
εδώ...





















































































και σιγά-σιγά
έφτασα
κάπου
εδώ...





























... δεν ξέρω αν υπάρχει  κάποια βελτίωση, μα σίγουρα διακρίνω πως υπάρχει διαδρομή!
δεν είναι οι πράξεις σου που θα σε κρίνουν, μα η στάση σου απέναντι σε αυτές και η προσπάθειά σου για το καλύτερο...!

Lia@

16 Νοεμβρίου 2013

Words without voice... (2)






















































photos by tumblr.com 


15 Νοεμβρίου 2013

Άδειο περιεχόμενο...

Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα –η ομορφιά- ειδικά στο ανθρώπινο πρόσωπο. 
Αυτό που αποκαλούμε φυσιογνωμία, είναι όλα μια μαθηματική και φαντασιακή ευθυγράμμιση των χαρακτηριστικών του προσώπου. Μπορεί η μύτη να είναι λίγο μεγαλύτερη ή τα αυτιά να είναι λίγο μικρότερα ή μεγαλύτερα του κανονικού, τα μαλλιά να είναι πολύ μακριά ή να είσαι καραφλός… Είναι όλα μια μορφή οφθαλμαπάτης και γενικοτήτων. 
Οι άνθρωποι θεωρούν συγκεκριμένα πρόσωπα ως πρότυπα ομορφιάς, όμως στην πραγματικότητα μπορεί και να μην είναι. Είναι μια μαθηματική εξίσωση του μηδενός. Η «αληθινή ομορφιά» πηγάζει από τον χαρακτήρα κι όχι από το σχήμα των φρυδιών ή το χρώμα των ματιών. Τόσες πολλές γυναίκες που θεωρούνται όμορφες…, όταν όμως τις πλησιάζεις είναι σαν να κοιτάς μέσα σ’ ένα άδειο πιάτο σούπας.

Charles Bukowski

12 Νοεμβρίου 2013

Παιχνιδοβραβειάκι...

all4blogs

Πριν από 1 ημέρα ακριβώς πληροφορήθηκα από τον Νίκο, τον ιδιοκτήτη του ιστολογίου Αντίθετοι κόσμοι, ότι μου έχει ένα δωροπαιχνιδοβραβειάκι, κι εγώ σαν όλα τα παιδάκια ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα και έτρεξα να το παραλάβω! Πραγματικά τον ευχαριστώ πάρα πολύ! Όχι απαραίτητα για το δωράκι-βραβειάκι, αλλά για την κίνηση του, που δείχνει μία συμπάθεια! Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την καλοσύνη σου και για την κίνησή σου Νίκο! Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να έχεις πάντα χαρές στη ζωή σου!

Οι Rules of the #unpaixtable Award (όροι και κανονισμοί) :
1.   Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από 
ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
2.   Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις..!
3.   Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται απ’ τον unpaixtable κι απευθύνεται στους επόμενους.
4.   Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγιά τους.
5.   Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτησή σου στους bloggers που προτείνεις!

Και τώρα οι ερωτήσεις:
a. Intro (Όνομα, Τοποθεσία, Ζώδιο, Blog Platform)

Ονομάζομαι Λια (εν μέρει), τοποθετούμε στην Κεντρική Μακεδονία
και λένε πως είμαι κριός! Χρησιμοποιώ τον blogger της Google για τις αναρτήσεις μου!









b. Ποιο είναι το moto του blog σου; Αν δεν έχεις, σκέψου ένα τώρα!
Βήματα, άλλοτε μικρά, άλλοτε μεγάλα, που αφήνουν πάντα ίχνη! Οδήγησε το βήμα σου εκεί που πιστεύεις πως θα είναι καλύτερα για σένα χωρίς να πληγώσεις και να καταστρέψεις το βήμα κάποιου άλλου!

c. Aν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Δεν θα ήταν δυστυχώς παιδικό παιχνίδι, μα ένα παιχνίδι «στρατηγικής» ή μπλόφας! Εγώ  φυσικά θα το προτιμούσα να έμοιαζε με τα τουβλάκια ή με την γωνιά του κουκλόσπιτου ή της ζωγραφικής!

d. Όταν γίνω διάσημος/η blogger θα… (συμπλήρωσε τη φράση)
Δεν θέλω να γίνω διάσημη blogger και γενικώς διάσημη, οπότε θα φροντίσω να μην γίνει. Έτσι λοιπόν νομίζω πως αυτή η ερώτηση είναι άκυρη για μένα! J

e. Kάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτησή σου
Ο κάθε αναγνώστης είναι ελεύθερος, αν θέλει, να διαβάσει τις παλιές μου αναρτήσεις για να με «μάθει» λίγο καλύτερα! Πάλι δεν θα του πω εγώ ποια να διαβάσει! Είναι καθαρά θέμα δικής του επιλογής και ελεύθερης βούλησης!

f. Ποια κατηγορία ιστολογίων θα ήθελες να αφανίσεις απ’ την blogόσφαιρα και γιατί;
Καμιά! Αυτή η ερώτηση δεν μου κάθεται καλά στο στομάχι, είναι σαν να λες «Αν είχες την δυνατότητα να αφανίσεις κάποιον άνθρωπο ποιον θα επέλεγες;», δεν θέλω να αφανήσω κανέναν και κανένα ιστολόγιο-κατηγορία ιστολογίων, όλοι/όλα έχουν κάποιο λόγο υπάρξεως! Δεν έχω αυτό το δικαίωμα! Είναι πέρα από την δικαιοδοσία μου αυτό! J

Ακολουθεί η ερώτηση του Νίκου, πολύ ερευνητική και στοχαστική συνάμα… :p
µ Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Να πω την αλήθεια μου, δεν γνωρίζω! Μα θαρρώ η κότα ήταν που προηγήθηκε, γιατί το αυγό για να γίνει κότα θα έπρεπε κάποια να το κλωσάει, άρα…! Βγάλε το συμπέρασμα!

Από ότι κατάλαβα, θα πρέπει να δώσω τώρα το δωρό-βραβειάκι σε 5 ιστολόγια!
Λοιπόοον…
έπειτα από σκέψη πολύ :p  αποφάσισα να δώσω το βραβείο στα εξής ιστολόγια…


Kάθε μέρα , γιατί πραγματικά αξίζει το ιστολόγιο της!

Ελαττωματική σκέψη , γιατί η σκέψη του μόνο ελαττωματική δεν είναι!

Katescakebox , διότι της το χρωστάω! Μου έδωσε ένα βραβειάκι και εγώ σαν αντάλλαγμα τίποτα! ε…, είναι γαϊδουριά!

Η ζωή είναι ωραία, για την θετική της σκέψη και την γλυκύτητά της!

Imagine, μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ! Ξέρω πως δεν θα κάνει σχετική ανάρτηση, διότι δεν τις αρέσουν πολύ οι ερωτήσεις, και φυσικά το σέβομαι και εκτιμώ πολύ την ειλικρίνειά της!
Το μόνο που θα ήθελα είναι να το πάρεις, χωρίς όμως να κάνεις τίποτε παραπέρα! Μου αρκεί να το έχεις! J


Για να ολοκληρωθεί η ανάρτηση αυτή και για να είμαι συνεπής απέναντι στους κανόνες του βραβειο-παιχνιδιού, θα πρέπει, εν συνεχεία, να απευθύνω κι εγώ με την σειρά μου μία ερώτηση απέναντι στα παραπάνω ιστολόγια!

 η ερώτησή μου είναι η εξής:
Ποιος είναι ο ορισμός της ευτυχίας ή αλλιώς, τι σημαίνει ευτυχία για σένα;

Ευχαριστώ πολύ που κάνατε υπομονή και με διαβάσατε!
Καλή συνέχεια σας εύχομαι!
Να είστε καλά!


Lia@  



Δεν πονάω άλλο πια...









Όταν έρχονται διάφορα στη ζωή σου, στην αρχή τα βλέπεις σαν βουνό, αναρωτιέσαι μέσα σου γιατί να συμβαίνει αυτό ή εκείνο! Κλαις με λυγμούς, ξεσπάς, και προσπαθείς εσύ και ο εαυτός σου να κάνεις ότι μπορείς για να τα αντιμετωπίσεις! Οτιδήποτε είναι αυτό που έχει έρθει μπροστά σου, οποιοδήποτε πρόβλημα! Γνωρίζεις πολύ καλά ότι κανένας δεν μπορεί να σε καταλάβει απόλυτα, να σε νιώσει! Το γνωρίζεις και δεν σε πολύ πειράζει, γιατί ξέρεις ότι δεν γίνεται αλλιώς! Στην συνέχεια, αφού αντιμετωπίσεις σιγά-σιγά ένα-ένα τα προβλήματα με τον δικό σου τρόπο, εν μέρει αισθάνεσαι λίγο πιο δυνατή/ος! Αν ξαναέρθουν πάλι προβλήματα ίδιου είδους, αλλά σε μεγαλύτερο μέγεθος/βαθμό απ’ ότι πριν, πάλι η ίδια διαδικασία, ίσως όχι τόσο κλάμα με λυγμούς, αλλά λίγο λιγότερο!
Και αν έρθουν ξανά και ξανά και ξανά τέτοιου παρόμοιου ή και ίδιου είδους προβλήματα, τότε πραγματικά δεν νιώθεις τίποτα! Γιατί όταν έχεις γεμίσει πληγές αισθάνεσαι μία ανοσία σε καινούργιες γρατσουνιές! Δεν αισθάνεσαι! 
Όσο μεγαλύτερη λοιπόν είναι η συχνότητα των προβλημάτων (γνώριμων προς εσένα), τόσο περισσότερο παύεις να τα βλέπεις σαν βουνό και φυσικά από ένα σημείο και έπειτα απλά δεν νιώθεις!

Το πότε θα κλείσει μία πληγή εξαρτάται από το μέγεθός της και από το βάθος της! Όσο πιο βαθιά, τόσο πιο αργή η ανάρρωση! Όσο πιο μικρή και επιφανειακή, τόσο πιο ανώδυνα και γρήγορα θα περάσει! 

Lia@